Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Rationis enim perfectio est virtus; Duo Reges: constructio interrete. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sed quae tandem ista ratio est? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Simus igitur contenti his. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Summus dolor plures dies manere non potest? At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Sed haec nihil sane ad rem; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Disserendi artem nullam habuit. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Prioris generis est docilitas, memoria;